NGA PROF. DR. FERIT DUKA
Dekani i Fakultetit të Shkencave Sociale, UET
Zoti Hashim Thaçi është një nga personalitetet politike më të spikatura të Kosovës dhe të mbarë botës shqiptare, njeriu i cili që në rini jetën dhe fatet e veta i lidhi ngushtësisht me fatet e popullit të Kosovës. Kontributi i z. Thaçi në dobi të kësaj kauze të madhe dhe fisnike është shumëplanësh. Pikërisht atëherë kur Kosova u përball me një nga shfaqjet më brutale të shtypjes e dhunimit të të drejtave dhe lirive politike e civile, kur pushteti gjakatar i Millosheviçit bllokoi dhe eliminoi në mënyrë arbitrare institucionet e vetëqeverisjes dhe filloi fushatën e spastrimit etnik dhe të gjenocidit kundër bashkatdhetarëve tanë të atjeshëm, ishte z. Thaçi bashkë me veprimtarë të tjerë të spikatur nga Kosova, të cilët me përkushtim, vetëmohim e guxim të admirueshëm, të inspiruar fort edhe nga tradita, qëndresa dhe luftërat shekullore të të parëve të tyre për dinjitet e mbijetesë, përgatitën terrenin politik dhe ushtarak për organizimin e luftës për Kosovën e lirë dhe demokratike.
Në funksion të këtij misioni të lartë u krijua Ushtria Çlirimtare e Kosovës, në të cilën roli dhe kontributi i zotit Hashim Thaçi kanë qenë të një rëndësie të veçantë. Ai ka qenë jo vetëm një ndër themeluesit kryesorë, por edhe udhëheqësi politik i kësaj strukture të madhe e të mirorganizuar të luftës për çlirimin e Kosovës. Nën udhëheqjen politike të z. Thaçi, UÇK-ja shënoi suksese të njëpasnjëshme në luftën heroike kundër ushtrisë pushtuese serbe, duke i shkaktuar kësaj të fundit humbje serioze në njerëz e armatime dhe duke lartësuar kështu përditë dinjitetin dhe prestigjin e saj jo vetëm në sytë e shqiptarëve të Kosovës, për të cilët u kthye në simbol të shpresës dhe të lirisë, por edhe të mbarë botës së qytetëruar që ishte në anën e kauzës së tyre.
Roli dhe kontributi i zotit Thaçi ka spikatur jo vetëm gjatë luftës për lirinë e Kosovës, por edhe në betejat po aq të vështira për ndërtimin e Kosovës së re paqësore e demokratike, për ndërtimin dhe fuqizimin e institucioneve të shtetit të ri të Kosovës. Përpjekjet e bëra në këtë drejtim me ndihmën dhe bashkëpunimin e ngushtë të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, të Bashkimit Europian dhe aleatëve të tjerë ndërkombëtarë, çuan në ngjarjen e madhe të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës më 17 shkurt 2008, datë e cila së bashku me 12 qershorin e vitit 1999, dita e çlirimit të Kosovës, janë dy piketa shumë të rëndësishme të historisë kombëtare të shqiptarëve.
Në të gjitha këto zhvillime si dhe në tërë procesin e vështirë të konsolidimit e të modernizimit të shtetit të pavarur të Kosovës në fushat politike, ekonomike e kulturore, të fuqizimit të pozitës ndërkombëtare të tij, zoti Hashim Thaçi ka një vend qendror. Si bartës i përgjegjësive të larta politike e shtetërore, duke qenë herë në pozicionin e kryeministrit, herë në atë të ministrit të Punëve të Jashtme e, tani së fundi, në postin e Presidentit të Republikës së Kosovës, ai ka manifestuar mençuri, urtësi e largpamësi prej shtetari të vërtetë.
Mendoj se në personalitetin e zotit Thaçi janë bashkuar e harmonizuar si duhet luftëtari i lirisë me njeriun e paqes, udhëheqësi i luftës me drejtuesin shtetëror. Për këtë mjafton të vëmë në dukje se zoti Hashim Thaçi ka përfaqësuar me dinjitet Kosovën si kryenegociator i saj në tryeza bisedimesh të vështira e marrëveshje të rëndësishme për vendin e tij, duke filluar nga Rambujeja në shkurt të vitit 1999 e deri në bisedimet e sotme me Serbinë. Si politikan dhe shtetar i përgjegjshëm, ai nuk ka munguar të jetë i vendosur e i prerë në mbrojtje të interesave të popullit të tij, por edhe të pranojë kompromise qofshin këto edhe të vështira, mjaft që këto të bëheshin po në emër të interesave të larta të Republikës së Kosovës dhe të qytetarëve të saj.
Më lejoni të theksoj gjithashtu se në se sot Republika e Kosovës është kthyer në një faktor paqeje e stabiliteti në Ballkan, në se ajo po përparon në mënyrë domethënëse në kryerjen e reformave europianizuese, e nëse shteti më i ri i Europës po përfshihet gjithnjë e më shumë në rrjedhat integruese dhe po afirmohet gjithnjë e më shumë në skenën ndërkombëtare, një meritë të veçantë këtu ka Presidenti Hashim Thaçi, i cili tregon angazhim e përkushtim maksimal për të nxitur e përshpejtuar këto zhvillime pozitive si dhe për të eliminuar pengesat që dalin në rrugën e këtyre zhvillimeve.
Gjithçka u parashtrua shkurtimisht më lart, më jep të drejtën për t’i rekomanduar Senatit të Universitetit Europian të Tiranës që t’i akordojë Presidentit të Republikës së Kosovës, z. Hashim Thaçi titullin “DOCTOR HONORIS CAUSA”. Jam i bindur se një gjë e tillë do të ishte nder i veçantë për universitetin si dhe shenjë nderimi e respekti për popullin dhe shtetin e Kosovës.
Dea Llagami, e bija e ish-komandantit të UÇK-së, që dha jetën për çështjen kombëtare
Dea Llagami, studentja e Fakultetit të Drejtësisë në Universitetin Europian e Tiranës, e përzgjedhur për të prezantuar ceremoninë e dhënies së titullit “Doctor Honoris Causa” presidentit të Republikës së Kosovës, Hashim Thaçi u tha të pranishmëve se kjo ngjarje ishte një emocion i madh për të. Jo vetëm për shkak të solemnitetit dhe domethënies që shoqëron ceremoni të tilla, por edhe për faktin se ishte pjesë e një nderimi të tillë.
“Jam vajza e një ish-komandanti të UÇK-së, një dëshmori të Kosovës, Skerdilajd Llagamit dhe të shohësh sesi kontributi i UÇK-së për pavarësinë Kosovës sot nderohet në të gjithë trevat shqiptare është kënaqësi”, –tha ajo.
Ishte vetëm 5 vjeç, kur i ati humbi jetën duke luftuar në fshatin Begovë afër Tetovës, më 29 qershor të vitit 2001. Dea e vogël do e kuptonte humbjen e të atit, Skerdilajdit, vetëm një vit më vonë, ndërsa rrëfen se edhe pse i ka munguar prania e tij është rritur me idealin që e ndjek çdo ditë, ndërsa i ati është shndërruar në heroin e saj.
“Im atë ka dhënë kontribut të pashlyer. Ka luftuar me UÇK–në dy luftëra në Kosovë dhe një në Maqedoni, ku në këtë të fundit për fat të keq ndërroi jetë. Ka qenë një atdhetar i vërtetë dhe ka dhënë ndër kontributet më të mëdha për çështjen kombëtare, sepse dha jetën e vet për këtë kauzë. Teksa dëgjoja se z. Thaçit iu dha titulli për kontributin personal por edhe si simbol i të gjithë kauzës, u ndjeva pjesë e këtij nderimi, sepse im atë ishte pjesë e kauzës”, rrëfen ajo, ndërsa shton se mësoi qysh në moshë fare të vogël se ka ideale të larta dhe se i ati kish rënë për to. Skerdilajd Llagami, i lindur dhe i rritur në Tiranë, ishte nga ata shembuj që tregoi se çështja e Kosovës u përkiste të gjithë shqiptarëve.
“Im atë ka qenë dikush që ka lënë impakt si në jetën personale dhe në luftën që bëri. Çdo ditë ka pafundësisht njerëz që më afrohen dhe më tregojnë pjesë të tij, të bukura dhe të veçanta dhe fakti që jam bijë e një dëshmori më ndjek çdo ditë dhe jam krenare”.
Sot ajo është studente e vitit të tretë dhe fakti që ka zgjedhur të studiojë Drejtësi duke ecur në gjurmët e të atit, i cili luftoi për padrejtësitë. I thonë se i ngjan shumë, ka tiparet e tij. “Nga fotot e vërej, por edhe mamaja më thotë se jam kopje identike e tim eti, jo vetëm në pamje por edhe në shumë anë të karakterit”, përfundon ajo.
Në marsin e vitit 1999, Skerdilajd Llagami iu bashkua përpjekjeve për çlirimin e Kosovës, ku deri në vitin 2001 luftoi në batalionet e UÇK-së i njohur si Komandant Shpendi. Kur lufta në Kosovë mbaroi, u ndal në Luginën e Preshevës, ku u caktua me detyrën e komandantit të një njësie speciale. Luftoi deri më 29 qershor të vitit 2001, ku edhe humbi jetën në Tetovë.
Pas vrasjes së tij, njësia speciale deri atë kohë e drejtuar prej tij u pagëzua “Shpendi”, në nder të Llagamit, i cili njihej me nofkën që i kishin vënë nga koha kur luftonte në Rrafshin e Dukagjinit, në radhët e UÇK-së. Llagami u varros me nderime nga shokët e Luftës. Trupi i tij prehet në Varrezat e Dëshmorëve në Tiranë.
NDIQE LIVE "PANORAMA TV" © Panorama.al
