A është e vështirë të rritësh fëmijë të lumtur? Pas rolit të ri social të gruas vihet re prania e një fenomeni të ri që pothuajse mund të cilësohet si “sindroma e nënës së keqe”. Femra e sotme jo vetëm që aspiron të ketë një karrierë të mirë profesionale, të jetë e pavarur financiarisht, të ketë një partner që e kupton dhe një grup miqsh të besuar.
Brenda këtij rrethi kompleks ka edhe fëmijë. Njerëzit më të rëndësishëm në jetën e tij, për të cilët, në njëfarë mënyre, ka ndjesinë se nuk i kushton aq kohë sa do të donte. Pikërisht atëherë lindin dyshimet: “A jam nënë e mirë?”. Kjo ndonjëherë bën që gruaja të vuajë nga ajo që është quajtur sindroma e nënës së keqe.
Sot mëmësia ka pushuar së fokusuari ekskluzivisht tek figura e femrës. Rolet kanë ndryshuar dhe kjo është sigurisht pozitive. Megjithatë, figura e nënës vazhdon të konsiderohet një bosht jetik në prindërim. Si mund të rrisim fëmijë të lumtur në mes të kësaj shoqërie kërkuese, ku zakonisht nuk kemi gjithë kohën që duhet? Ne ofrojmë disa strategji që mund të ndihmojnë prindërit, edukatorët ose një nënë që gabimisht mendon se nuk është një “nënë e mirë”.
Këshilla për të rritur fëmijë të lumtur:
Ndihmojini të vendosin
Ne mund të mos jemi në gjendje t’u japim fëmijëve tanë aq kohë sa duam. Ndonjëherë nuk mund të arrijmë në shtëpi në kohë për t’i ndihmuar ata me detyrat e shtëpisë ose për të bërë një shëtitje së bashku. Nuk ka rëndësi. Gjithsesi, të mos i lëmë fëmijët të mbyllen në dhomat e tyre, të mos lejojmë që televizori, kompjuteri apo videolojërat të na “marrin” atë pak kohë që mund ta ndajmë në mënyrën më të mirë: të flasim. Ne mbajmë një bisedë të përditshme me ta me qetësi dhe afërsi. Kjo do t’ju lejojë të dini shqetësimet dhe dëshirat e tyre.
Nëse ata kanë një problem, le të mos ua zgjidhim, por të ofrojmë strategji dhe këshilla që ta bëjnë vetë. Për të edukuar fëmijë të lumtur, fillimisht duhet t’i bëjmë ata të përgjegjshëm, duke u dhënë mjetet me të cilat të përballen me problemet e vogla të përditshme.
Bëjeni me dashuri, kujdes, por duke u ofruar atyre autonomi. Nëse e kanë gabim, mos i fajësoni dhe mos i ndëshkoni.
Ndihmojini dhe mësojini se ka edhe dështime në jetë dhe se gjithçka duhet mësuar. Ata gjithashtu duhet të mësojnë të menaxhojnë konceptin e rëndësishëm të zhgënjimit.
Ofrojuni atyre autonomi brenda kufijve
Edukimi fillon nga momenti “zero” i lindjes. Të dy prindërit duhet të bien dakord se cilat udhëzime arsimore duhet të zbatohen, të përcaktojnë se çfarë do të lejohet, çfarë oraresh do të caktohen, çfarë do të ndalohet dhe çfarë do të negociohet.
Fëmijët duhet ta dinë që në moshë të vogël se në shtëpi, ashtu si në shoqëri, ka kufij që duhen respektuar dhe sa më shpejt t’i dinë, aq më të sigurt do të ndihen, sepse do të dinë çfarë të presin në çdo moment. Pasi të vendosen rregullat, ne do të ofrojmë të drejta dhe ato gjithashtu do të negociohen dhe diskutohen. Është gjithashtu e rëndësishme t’u ofrohet fëmijëve autonomi adekuate bazuar në moshën e tyre. Në këtë mënyrë ata do të ndihen të aftë dhe të sigurt për veten e tyre, pasi do të marrin gjithmonë mbështetjen dhe udhëzimet tona në çdo kohë.
Gjithmonë ofrojuni atyre besimin tuaj, flisni përpara se t’i ndëshkoni, dëgjojini para se t’i qortoni dhe flisni sa më shumë me ta. Ata kurrë nuk duhet t’ju shohin si armik.
Autonomia është një faktor kyç në edukimin e fëmijëve. Me kalimin e viteve ata do të mendojnë se ne e vlerësojmë mënyrën e tyre të të menduarit dhe do të duan të marrin vendimet e tyre. Do të jetë mirë t’i lini të kontrollojnë nëse vendimi i tyre është i drejtë apo i gabuar. Shumë prindër, nga frika se mos vuajnë fëmijët e tyre, priren të jenë tepër mbrojtës pa e kuptuar se ulin aftësinë e tyre për të mësuar.
Asnjëherë mos u përpiqni të kompensoni kohën që nuk mund ta kaloni me ta
Është një gabim që bëjnë shumë prindër në ditët e sotme. Duke mos qenë në gjendje të kalojnë shumë kohë me fëmijët e tyre, përfundojnë duke i shpërblyer me një dhuratë, një lodër, atë video lojë që kërkojnë gjithmonë, tabletin, celularin… Është një gabim i madh. Fëmijët nuk i vlerësojnë dhuratat aq sa mendojmë ne. Dhe aq më tepër nëse e përdorim si shantazh, sepse ata në fund e kuptojnë shumë mirë strategjinë.
Prandaj duhet të jemi të qartë: nuk ka asgjë për të kompensuar. Prindërit punojnë dhe është normale, të gjithë në familje kanë një funksion dhe një rol, nuk duhet t’i kompensojmë me “objekte” se nuk jemi në shtëpi. Kompensojini me “cilësinë” e jetës. Koha që kalojmë me ta le të jetë gjithmonë më e mira, më e sinqerta.
Mos hezitoni të luani, të flisni, të gatuani, të ecni së bashku… Fikni telefonin dhe qeshni me fëmijët tuaj, pa u shqetësuar nëse jeni apo jo prindi “perfekt”. Ka një mijë mënyra për të qenë një prind i mirë dhe të gjitha janë të mira për të rritur fëmijë të lumtur.
Inteligjenca emocionale për të rritur fëmijë të lumtur
Edukimi i fëmijëve tanë që nga mosha e hershme deri në inteligjencën emocionale do të jetë padyshim një sukses. Kjo e fundit, siç e përshkruan Daniel Goleman, “është aftësia për të njohur ndjenjat e veta dhe të të tjerëve, për të motivuar veten, për të menaxhuar saktë emocionet tek ne dhe në marrëdhënie”./ RevistaPsikologji
