Kur këmbët nuk përgjigjen, në shumicën e rasteve nuk është çështje sportive, por mendore. Sepse është koka që drejton muskujt. Fraza është mjaft e dobishme për të përkufizuar ndeshjen e Rafael Leaos në “Olimpico”, ku portugezi humbte fillin në situata që nuk ishin të mundura as në kalçeto mes shokësh. Pasime të gabuara në vetmi të plotë, krosime pa sens dhe këmbët që dukeshin si blloqe betoni në çdo kontroll topi. Prandaj, nëse nuk je i qetë brenda, jashtë bëhet katrahurë.

NIVELI – Megjithatë, problemi është i zakonshëm. Dhe kjo është ajo për të cilën shumica e tifozëve dhe profesionistëve e kritikojnë numrin 10 kuqezi. Praktikisht, kur ekipi është në vështirësi dhe nuk mund të gjejë çelësin, nëse personi me cilësitë më të mëdha nuk e ndez dritën, atëherë kush duhet ta bëjë? Nga 180 minutat e portugezit ndaj Romës në kupë, në thelb do të mbetet kartoni i kuq i dhënë për Çelikun. Pjesa tjetër është një varg përpjekjesh plot dëshirë dhe pamundësi. Një zhgënjim që prodhoi një varg krosimesh banale, një futboll i dyzet viteve më parë ku gabimet e lojtarit dhe trajnerit ecin dorë për dore.

FJALË LIDERI – Mëkat sepse qasja e portugezit në ndeshjen e dytë ishte e pa të meta. Shumica e vlerësoi faktin që ylli i skuadrës u ul në konferencë pranë Piolit. Dhe pastaj Rafa kishte thënë gjëra domethënëse për ndeshjen ndaj Romës, si “folëm së bashku pas Sasuolos, e dimë rëndësinë e kësaj çerekfinaleje”, apo “ne luajmë për të gjithë, nëse luajmë mirë jemi të lumtur. Jam me një trajner të madh dhe njerëz të mëdhenj këtu te Milani”. Por, mbi të gjitha, ai foli për veten duke thënë: “Dua të jem lider në fushë. Në ndeshjen e parë u zhgënjeva sepse mund të kisha bërë më shumë, jo sepse nuk u përpoqa. Por që të rritem, kam nevojë për kritikë”. I pa të metë, siç do ta kishte dashur bota e Milanit në Romë, ku herën e fundit që kishte sfiduar verdhekuqtë kishte shënuar një gol spektakolar me një goditje në gjysmë roveshatë. Ishte një Milan që po fluturonte dhe një horizont si ky aktual, pesimisti më i madh nuk mund ta imagjinonte.

UDHËZIME – Leao ishte pjesë e gjithë kësaj. Me javët e tij të gjata pa gola, “agjërimi” që zgjati shumë përtej asaj që ishte e lejuar, gjë që e mërziti, e cila u pasua nga periudha të futbollit bujar, të bukur dhe produktiv, veçanërisht në Ligën e Europës deri kur ia behu Roma. Prandaj, në sfond mbetet pyetja e zakonshme: kur do të ketë hov cilësor Rafa? Kur do të jetë ai hap i detyrueshëm për të vrapuar drejt atij “Topi të Artë” që 24- vjeçari thotë se dëshiron? Kanë mbetur kontradikta të mëdha nga sezoni i deritanishëm i Rafës. Një klauzolë prej 175 milionësh mbi kokën e djaloshit, gjë që i bën njerëzit të pyesin nëse është një shifër e drejtë për dikë si ai. Përgjigja është domosdoshmërisht e paqartë: për Rafën një vit më parë në stadiumin “Maradona”, absolutisht po, për atë të parë ndaj Romës do të ishte një paradoks. Të hënën mbërrin një derbi që Milani nuk mund ta humbasë: suksesi falë Leaos së tyre do të ishte i mirëpritur.

NDIQE LIVE "PANORAMA TV"

---