Brazili do të luajë sonte në mbrëmje për herë të parë kundër Spanjës në Madrid. Por nuk është debutimi i skuadrës braziliane në kryeqytetin e Spanjës. Kjo ndodhi më 21 qershor 1966, në “Santiago Bernabéu” me Atletikon e Madridit si rival.

Nuk kishte luajtur kurrë më parë në Spanjë. Marrëveshja për atë miqësore u njoftua pasditen e 5 prillit, në selinë e Shoqatës së Shtypit të Madridit.

Në parim, rivali i brazilianëve në “Chamartín” do të ishte një kombinim lojtarësh nga skuadrat madrilene dhe në pjesën e parë do të ndryshonte arbitri: pjesa e parë për brazilianin Armando Markes dhe e dyta për spanjollin Huan Gardazabal, të dy të zgjedhur për Botërorin e asaj vere.

Ardhja e Brazilit në Madrid më 18 qershor 1966 ishte ardhja në Europë e skuadrës që në botërorin në Angli do të kërkonte titullin e tretë radhazi. Përpara se të zbarkonte në Europë, Brazili kishte luajtur disa ndeshje në vendin e tij, duke përfshirë dy në “Maracana” në të njëjtën ditë, 8 qershor: 3-1 kundër Perusë dhe 2-1 me Poloninë.

Në fund u vendos që rivali i brazilianëve të ishte Atletiko e Madridit, kampione e Spanjës. Adrian Eskudero, trajneri bardhekuqve, e pranoi me kënaqësi sfidën: “Çfarë do të gjejë kampioni i botës në Madrid? Epo, një ekip kampion që do t’i mungojnë katër lojtarë”, sepse Glaria, Ufarte, Adelardo dhe Rivija ishin të grumbulluar me Spanjën përpara Kupës së Botës.

LAJM UNIK – Ardhja e Brazilit në Madrid ishte një ngjarje madhore. Gjithçka rrotullohej rreth Pele-së. Gjithçka ishte rreth “O Rei”-t, qoftë sportive apo jo. Gazetarët brazilianë thanë se marrëdhënia e tij me Amarildon ishte e tensionuar për shkak të xhelozisë në fushë. Kandido Sikeria, kreu i Partisë Liberale Braziliane, akuzoi Pelen si një figurë të rëndësishme në një lëvizje subversive që sulmonte institucionet shtetërore.

Një prezantues nga rrjeti televiziv “Excelsior” ofroi 1900 dollarë për këdo që ishte në gjendje ta nxirrte Pelé-në nga izolimi i “Seleçao”-s në Teresópolis, ta hipte në një makinë dhe ta çonte në studio për një intervistë. Brazili mbërriti në aeroportin e Madridit në Barahas me një avion të komanduar nga komandanti Burguener, i cili ishte i njëjti që i çoi në Kupat e Botës në Suedi dhe Kili.

I udhëhequr nga Zhoao Havelanzh, atëherë president i Federatës Braziliane të Futbollit, delegacioni brazilian u prit në aeroport nga ambasadori brazilian në Spanjë dhe presidenti i Atletikos, Visente Kalderon.

DENTISTI ÇIKOTE… – Ishte e habitshme që në këtë ekspeditë të Brazilit ishte një dentist, Dr. Mario Trigo. “Krahasuar me ata të një numri të madh bashkatdhetarësh, dhëmbët e lojtarëve janë shumë të mirë. Në Brazil, për fat të keq, ka shumë sëmundje dentare.

Mungesa e kalciumit, dieta e dobët ose e keqe dhe frika nga dentisti janë fajtorë”, shpjegoi ai në “Marca”. Përveç stërvitjeve në Madrid, lojtarët brazilianë kishin një program shumë të ngjeshur. Ishte planifikuar një vizitë në “Chicote” dhe lokalin e tij në Gran Vía, por ajo u zëvendësua nga një verë e organizuar nga banakieri popullor pas pritjes së organizuar në “Press Association”.

PELE, DIPLOMË NDERI – Më shumë se 100,000 njerëz mbushën tribunat në “Chamartín”. Federatës Braziliane e Futbollit (CBF) refuzoi atë që ishte rënë dakord për dy arbitrat. Në krye do të ishte vetëm braziliani Markes. Në fund Brazili fitoi 3-5. Një gol jashtë loje, një penallti e pamenduar dhe përjashtimi i Martinez Jajo ishin pretendimet e Atletikos.

Ajo për të cilën askush nuk u ankua ishte mënyra e lojës së futbollit të Peles. Antonio Valencia, kolumnist i “Marca”-s, i anashkaloi rregullat e shënimit të notave nga zero në tre dhe pranë emrit të Pele-së vendosi notën e tij: fletë nderi. Tre gola dhe emri i tij në pesëshen e Brazilit vërtetuan gjithçka. Pastaj, në Angli nuk erdhi Tripleta.

PANORAMASPORT.AL

NDIQE LIVE "PANORAMA TV"

---