Flet përkthyesi shqiptar në aksidentin tragjik të Aleksandër Kondos: Makina hipi në trotuar kur…
Përtej detajeve nga shoqëria me Aleksandër Kondon të, i arratisuri i vitit ’71, Kujtim Kallajxhiu, ka koleksionuar në memorie çastet e aksidentit fatal, për të cilat dëshmon me dhimbje, por edhe me një revoltë të brendshme që lidhet me zërat që vazhdojnë ta quajnë një vrasje të ish-Sigurimit të Shtetit.
Po çfarë tregon tjetër për këtë histori Kujtim Kallaxhi…
Si ndodhi aksidenti?
Ka qenë ditë e diel, mëngjes. Dy shokë të Aleksandrit, shqiptarë dhe ata, të ardhur në Amerikë para gjashtë muajsh, erdhën në kishën ku rrinte Aleksandri dhe, pasi ndenjën me të pak minuta, dolën bashkë. Te rruga në hyrje të kishës hipën në makina dhe u nisën. Ata të dy në makinën e tyre, Aleksandri në “Nissan”-in e vet. Të vendosur në krahë të njëri-tjetrit, nisën të garojnë. Rruga ishte bosh (për ditë të diel aty s’kishte qarkullim). Aleksandri, si gjithnjë kishte maninë të ecte shpejt dhe që në start u shkëput me shpejtësi. Kur po ecte me furi, papritmas i doli para një makinë që u fut në korsinë e tij nga një kryqëzim dytësor pallogaritur shpejtësinë e tjetrit. Aty për aty Aleksandri i preu rrugën dhe ngaqë s’frenonte dot, për mos ta goditur, e hipi makinën në trotuar nga ana e vet. Në trotuar, për fatin e keq të tij, ishte një pemë shumë e trashë, me të cilën u përplas furishëm. Nga forca e goditjes, u thye xhami përpara dhe dera e krahut të majtë u shkatërrua plotësisht. Ishte një përplasje fatale…
Që do të thotë se vdekja ishte e pashmangshme…
Ndoshta s’do të ishte e tillë nëse Aleksandri do të kishte vendosur rripin e sigurimit. Në rrethana të tjera, siç pohonin ekspertët, mund të evitohej përplasja e kokës me hekurat e derës. Pikërisht nga kjo goditje, Aleksandri ra në gjendje kome…
Aleksandri ndërroi jetë që aty apo në spital?
Mbas aksidentit, shokët, me të cilët garonte, e morën ashtu gjysmë të vdekur e të mbytur në gjak dhe e transportuan në spital me makinën e tyre. Diçka e tillë, në të tilla rrethana, në Amerikë është krejtësisht e ndaluar. Mjekët e urgjencës që e pritën në spital, fillimisht pyetën se çfarë kishte ndodhur. Shokët e Aleksandrit që s’dinin anglisht, nuk ishin në gjendje t’u përgjigjeshin. Si gjithnjë në kësi rastesh, u thirr Policia. Ekspertët e saj, për disa çaste, u munduan të mësonin nga dëshmitarët për rrethanat e aksidentit. Nga që s’po kuptoheshin, kërkuan një përkthyes. Ky ishte momenti kur unë u bëra pjesë e asaj historie të dhimbshme…
Pra, ju ndërmjetësuat midis Policisë amerikane dhe dëshmitarëve shqiptarë…
Thjesht bëra përkthyesin. Autoritet policore, që kërkonin dikë për t’u marrë vesh me dëshmitarët e aksidentit, erdhën te pizza e Ramiz Danit, që frekuentohej nga shqiptarët dhe aty, pas rekomandimit të pronarit, më besuan të bëja ndërmjetësimin me shokët e Aleksandrit. Shkova pa hezitim. Para se të filloja punë, hetuesit amerikanë më kërkuan kartën e identitetit dhe më vunë të bëja betimin. Në fund, me orientimin e tyre, firmosa gjithë tekstin e përkthyer në anglisht…
E gjetët gjallë Aleksandrin kur shkuat?
Ai kishte ndërruar jetë menjëherë pas aksidentit. Kur shkova unë, trupi i tij ishte në morg. Shokët që e kishin sjellë aty, më treguan se pas përplasjes nuk kishte folur më. Ndërkaq, mjekët që e kishin pritur, thanë se kishte ardhur pa jetë në spital…
Ky artikull është ekskluzivisht për Panorama. Riprodhimi i tij nga media të tjera në mënyrë të pjesshme ose të plotë pa lejen e kompanisë do të ndiqet në rrugë ligjore.
