Inzagi sheh yjet, sheh me besim mundësinë për të punuar përkrah trajnerëve më të mirë në historinë e Interit. Ky është fillimi i tij më i mirë, asnjëherë në këto tri vete për zikaltrit ai nuk kishte grumbulluar 35 pikë.

Konte në vitin e tij të parë me 14 ndeshje shënoi 37, më shumë, por nuk e fitoi titullin. 35 pikë ka arritur edhe Murinko, pas 14 javësh në vitin e tripletës, ndërkohë që më shumë ka bërë në 2006-2007 Mançini (36) dhe Trapatoni në kampionatin rekord (25 pikë pas 14 javëve në 1988-1989 kur fitorja vlente dy pikë).

Por tashmë Simone është në rrugën e duhur dhe e di mirë që nisja e mbarë, që i mungoi një vit më parë, mund të ndryshojë rrjedhën e historisë së tij me titullin.

Ai, së bashku me Maxarrin, është i vetmi trajner që nuk ka fituar titullin mes atyre që janë precedentë për kreun. Është një disavantazh për sa i përket përvojës, por Inzagi po tregon se di ta kapërcejë atë.

RRITJA – Ka shumë aspekte për të nënvizuar në procesin e përgjithshëm të rritjes së trajnerit dhe Interit të tij. E para, menaxhimi i grupit. Inzagi ka qenë gjithmonë i vëmendshëm ndaj dinamikës së brendshme të dhomës së zhveshjes. Por ka mundur të përziejë “afërsinë” me lojtarët me një rol që kërkon edhe diçka tjetër.

Ai gjithashtu kërkon marrjen e pozicioneve të forta dhe të ngurta, nëse është e nevojshme. Tani nuk ka asnjë komponent brenda Interit që nuk e njeh këtë “fazë të dyfishtë”. Aspekti i dytë vë në pikëpyetje rritjen e individëve.

Lista është e gjatë, por Inzagi po përmirëson lojtarët e tij, ku regjisori Çalhanoglu më pas Dimarko, Dumfris, Turam, vetë Lautaro, po përjetojnë sezonin e tyre më të mirë ndonjëherë. Dhe nëse ka të njëjtin drejtim pas të gjithë këtyre, do të thotë që dora që truri që po i udhëheq, është i drejtë.

PANORAMASPORT.AL

NDIQE LIVE "PANORAMA TV"

---