“Turne në Abu Dabi, Interi kërkon një portier të vitlindjes 1987 dhe te Viterbese luan Goleti, kushëriri i Leonardos. E marrin, në atë kohë ne bindëm edhe Xhiuzepe Barezin të merrte edhe Bonuçin. Ai pranoi, në fund Interi firmos për një huazim falas me blerje për 40 mijë euro”.

Kështu nis historia e Leonardo Bonuçit në Milano; jo me Milanin, por me Interin. Ta shikosh tani me atë fanellë krijon ndjesi të çuditshme. Rrëfimi është i Serxhio Inoçentit, vëzhguesit zikaltër që e pikasi dhe ua raportoi drejtuesve.

Inoçenti tregon se në fund të vitit dikush nga Interi dëshironte ta konfirmonte Leon, disa të tjerë jo, por e rëndësishme është që ka shkuar gjithçka mirë. Bonuçi shkoi tek Interi në vitin 2005, zhvilloi dy sezone me skuadrën e moshave dhe fitoi kampionatin: finale me Sampdorian, rezultati përfundimtar 1-0, gol i Balotelit nga 11 metrat.

AMBICIE

Një skuadër plot me talente, edhe pse horoskopi nuk u premtoi të gjithëve një të ardhme. Baloteli ishte i përzgjedhur, u bë numri 9 i përfaqësueses italiane, por dha më pak sesa pritej. Leo ishte më pak i prituri dhe Paolo Tornagi, portieri i asaj skuadre, i përmbledh të gjithë:

“Në atë kohë mendoja se në maja do kishte shkuar Baloteli, Bolconi, Ribas dhe Biabiani. Leo fillimisht qëndronte në pankinë në vend të Meit, një i ’89-ës, por donte të tregonte vlerat, ishte gjithmonë i përqendruar. Përqendrimi ishte arma e tij: nuk kishte saktësi të mëdha teknike, por ka mësuar shumë”.

Rrëfimi i historisë është thuajse i njëjtë edhe nga të tjerët. Bolconi thotë që Leo kishte karizëm: “Nuk lejoi të kushtëzohej nga mosbesuesit”. Të gjithë shtojnë se Leo kishte prezencë prej lideri. Vinçenco Espozito, trajneri, e kujton kështu: “Kisha një grup ekspertësh me të cilët konsultohesha. Fautario, Bonuçi, Filjomeni, Tornagi. Përpara finales klubi më kërkoi nëse na duhej Andreoli, një i vitlindjes ’86, si përforcim.

Lojtarët m’u përgjigjën se kishin arritur deri në fund me forcat e tyre, donin ta përballonin vetë. Dy orë përpara ndeshjes, dikush pa Balotelin me një akullore gjigante në dorë, kundër çdo rregulli. Konsultova të tjerët: “Sipas jush, duhet ta lë jashtë?”. Vendosën të mbyllin njërin sy. Leo nuk kishte shpejtësi në start, por kërkonte shumë nga vetja dhe ishte inteligjent”.

DISKOTEKA

Shoku i dhomës së Leos ishte Xhiuzepe Filjomeni, sot te Foxhia. Të tjera histori: “Unë, ai dhe disa të tjerë vinim në lojë Balotelin, që përdorte një kapelë me kafkë në vend të asaj me ngjyrat zikaltër. Ne i thoshim: ‘Mario, na mërzite’. Ai: ‘S’ka rëndësi, paguaj gjobën’. Një të diel, unë dhe Leo donim të shkonim në diskotekë dhe Mario këmbëngulte: ‘Do vij dhe unë’. Normalisht, nuk mundej, ishte minoren. E binda Leon që ta merrte dhe ai më tha, me seriozitet: ‘Mario, nëse na kapin të vras'”. Dhe i kapën…

REINOLD BAKALLI

NDIQE LIVE "PANORAMA TV"

---