UVIL ZAJMI

Është 50-vjetori i asaj ndeshjeje të veçantë, që, për shumë motive mbetet, historike. Ishte e para pas luftës me një skuadër të futbollit italian. Ishte një Partizan i riformuar nga trajneri Resmja, në kërkim të një skuadre të ndryshuar pas ngjarjes së ’67-ës; për rezultatin sensancional 1-0 në “Qemal Stafa”; për golin e humbur nga Pano; për golin e të riut Shaqiri; për historinë e bluzave të bardha, si asnjëherë më parë që luajti Partizani; për një stadium të mbushur; për sirenat e alarmit që habitën italianët në hotel “Dajti”; mosaktivizimi i Kombi-t në Tiranë pas një polemike me gazetarët italianë gjatë stërvitjes në “Qemal Stafa” dhe festa me argëtim dhe pije pa fund e Partizanit në Shtëpinë Qendrore.

Pastaj, ndeshja e kthimit, 3-1, dhe goli i Bajkos: Polemikat dhe kërkesa për të luajtur kohët shtesë 2×15 minuta nga futbollistë e drejtues të Partizanit. Ndërkohë, futbolli në Shqipëri kalon një situatë jonormale. Pas 17 Nëntori-Kilmarnok (Skoci) për Kupën e Kampioneve (1964- ’65), ka një ndalesë disavjeçare: sezoni ’65-’66, vetëm pak ditë para takimit 17 Nëntori-Valarenga (Nor), arrestohet Skënder Halili dhe, pas një urdhri shtetëror, klubi “tërhiqet” nga aktiviteti; në atë vijues ’66-’67, me përjashtimin e Partizan-17 Nëntorit, nuk ka pjesëmarrje në Kupat e Europës, vetëm Kombëtarja luan, duke veçuar barazimin kolosal 0-0 me Gjermaninë, për eliminatoret e “Euro 68”.

Ndërkohë, sezoni që duhet të fillonte në vjeshtën e ’67-ës nuk nis, pasi FSHF ka ndryshuar formulë dhe të gjitha kampionatet do të zhvillohen gjatë ’68-ës. Sërish nuk ka pjesëmarrje në Kupën e Kampioneve, pasi Shqipëria nuk ka ende ekip kampion, pasi 17 Nëntori do të shpallet fitues në dhjetorin e vitit 1968, me të drejtë të luajë pas një viti, në shtatorin e 1969 me Standardin e Liezhit. Vetëm Partizani, duke fituar Kupën e Shqipërisë në pranverën e 1968 në finalen e dyfishtë ndaj Vllaznisë, nga shorti i hedhur në fillim të korrikut në Gjenevë, do të luajë për herë të parë në Kupën e Kupave ndaj italianëve të FC Torinos.

Tanket në Pragë, futbolli Europian në kaos

Situata politike në Europën Lindore ishte tejet e tensionuar, kur tanket sovjetike pushtuan Pragën. Shumë klube protestuan duke refuzuar të luajnë, një konfuzion total në futbollin europian midis vendeve perëndimore dhe atyre lindore, që përfshinë edhe UEFA-n. Kjo e fundit, ende pa filluar, piloton tjetër short dhe klubet që braktisin turneun janë nga Dinamo e Moskës, Spartak i Sofjes, Gornik Zabrze, Union Berlin dhe Gyori ETO.

Por jo Partizani, që jo vetëm nuk e bojkoton, madje edhe duke i zhvilluar ndeshjet, kur i përkiste një vendi dhe një populli që pas daljes nga Traktati i Varshavës ishte mobilizuar për luftë e mbrojtje. Ishte koha kur sapo ishin shembur kultet fetare, lufta e klasave ishte në kulm, “Revolucioni Kulturor Kinez” është prezent, dhe në këtë atmosferë janë luajtur sfidat e dyfishta, Partizan-Torino, e para me 17 shtator në Tiranë dhe ajo e kthimit, më 2 tetor të ’68-ës në Torino. Pastaj, shkrimi informues i Loro Boriçit në “Sporti” pas kthimit nga Italia.

Ku janë sot personazhet e atyre përballjeve historike?

Ndryshe nga si është trajtuar ai takim, për të kujtuar në këtë jubilar gjysmëshekullor preferova të rikthej ato përballje, duke iu referuar disa nga futbollistëve që i kanë përjetuar nga afër 180 minutat legjendare. Nga gazeta “Sporti” njoftohemi se Torino-Partizani kryesohet nga M. Terihati dhe Y. Ymeri. Trajnerë janë: R. Resmja, L. Boriçi e M. Ndini, Dr. I. Feta’ masazhator A. Kastrati dhe lojtarë: M. Janku, T. Jozja, M. Gjika, S. Gjika, L. Shllaku, R. Rragami, S. Bizi, N. Bajko, P. Pano, J. Shule, T. Çiraku, Sh. Çoba, S. Seferi, B. Kenaj, T. Vaso, P. Shaqiri dhe A. Janku. Shumë prej tyre sot janë mbi 70-vjeçarë, në pension, duke nisur nga dy golashënuesit, Shaqiri (në Kanada), Bajko, Bizi, Janku, Jashari, M. Gjika, T. Vaso, që jetojnë në Shqipëri, ndërsa S. Gjika në Greqi, R. Rragami shkon e vjen në Amerikë e T. Çiraku në Itali. Të tjerët, nga Resmja, Boriçi, Pano, Shllaku, etj. fatkeqësisht janë ndarë nga jeta. Po ata italianë? Aldo Agroppi, portieri Lido Vieri, titullarët e Torinos në ato vite, kanë kënaqësinë të flasin për “Panorama Sport”, ndërsa i mirënjohuri Emiliano Mondoniko, autori i golit të tretë dhe i famshmi Edmondo Fabri, ish-trajneri i Italisë në Botërorin e Londrës, edhe i Torinos ndaj Partizanit, nuk jetojnë.

Ky artikull është ekskluzivisht për Panorama Sport. Riprodhimi i tij nga media të tjera në mënyrë të pjesshme ose të plotë pa lejen e kompanisë do të ndiqet në rrugë ligjore.

NDIQE LIVE "PANORAMA TV"

---