Kur një i huaj shkon në Jug, ai qan dy herë: kur vjen dhe kur ikën. Fraza e shprehur nga aktori Alesandro Siani, në filmin “Mirë se vini në Jug”, mund të shtrihet edhe në Shqipëri. Për ta konfirmuar, është italiani Fabricio Tejo, i cili, në tetorin e vitit 2005, ishte në malin e Dibrës i ftuar nga një shok: Pavarësisht varfërisë së asaj kohe, patëm një mikpritje të madhe. Pashë vende të bukura, të cilat më hynë në zemër.

Sot, Fabricio është menaxheri i Çarls Atsina, sulmuesi i Vllaznisë. Historia e Atsinës është një nga ato që ia vlen të tregohet. I lindur në Takoradi në Gana, ai shkoi shumë i ri në Itali, ku ndoqi të mesmen dhe shkollën e lartë, duke u ngritur nga një familje italiane. Një endje e gjatë në gjithë kontinentin e vjetër me një qëllim: për të ndjekur ëndrrën e jetës.

“Unë ende kujtoj se si pas një note të keqe në shkollë, babai im, i cili ishte shumë i rreptë, m linte në shtëpi ndonëse kisha ndeshje dhe trajneri im erdhi të më merrte me insistim në fushën e ndeshjes. Në qoftë se kam ardhur deri këtu ku jam sot, ia kam borxh nënës sime, së cilës ia dedikoj ardhjen time në këtë vend, sepse ajo më ka mbështetur gjithmonë mua dhe pranuar vendimet e mia”, thotë Atsina për “albaniannews”.

Gjatë audicionit me Vllazninë në fillim të gushtit të këtij viti, Atsina është provuar nën sytë vigjilent të Armando Cungut duke shënuar në tri miqësoret e zhvilluara ndaj Kastriotit, Tërbunit dhe një skuadre të kategorisë së dytë në Mal të Zi, duke fituar kësisoj më 16 gusht nënshkrimin e kontratës për këtë sezon me një opsion për një tjetër me qëllimin për të shlyer me ekipin e Shkodrës të gjitha sakrificat e bëra që nga fëmijëria.

Çarls, përpiqu të imagjinosh skenën: Ju jeni në Londër, duke pritur një telefonatë, bie telefoni, është avokati juaj, i cili ju ofron një audicion në Shqipëri. Në ndikimin e parë, çfarë mendoni ju?

Unë nuk u mendova dy herë për pranimin e ofertës, për shkak se Shqipëria është një vend në rritje nga pika e futbollit dhe jo vetëm.

Dhe këto ndjenja janë konfirmuar…

Unë mendoj se mediat japin një imazh të shtrembëruar të Shqipërisë, por nuk e gjykoni librin nga kopertina e tij në përgjithësi: Në qoftë se ju nuk e vini këmbën në një vend dhe nuk e dini se si jetojnë në të, atëherë është e kot të bësh paragjykime.

Në “tokën e shqiponjave” kam gjetur krejt të kundërtën e asaj që është thënë në TV: Shumë histori, kulturë dhe pasion për futbollin, unë jam ndier menjëherë shumë mirë. Kam marrë një pritje të shkëlqyer nga njerëzit, presidenti dhe trajneri, i cili është shumë i përgatitur dhe ka një mentalitet dhe një vullnet për të fituar që më kujton atë të teknikëve italianë.

Si u ndiet kur ju u konfirmuat në klubin më të vjetër në Shqipëri?

U ndjeva krenar që isha pjesë e një shoqërie me shumë traditë dhe histori. Qëllimi im i parë është q të nxjerr në pah vlerat, duke ndihmuar ekipin dhe veten, duke ripaguar besimin dhe mundësinë që më është dhënë me punën time të përditshme në trajnim. Gjithashtu, unë nuk kam ardhur vetëm për të parë në historinë e së kaluarës së kësaj shoqërie të lavdishme, por për të shkruar një faqe të re, duke e ndihmuar skuadrën.

Cili është niveli i kampionatit shqiptar?

Futbolli shqiptar është në rritje, duke qenë plot me shumë talente dhe Shqipëria i ka të gjitha kredencialet që të bëhet një vend i mirë në futboll, siç është konfirmuar nga rezultatet e ekipit kombëtar, i cili përfundoi i treti në raundin kualifikues “Rusi 2018”, pas Spanjës dhe Italisë dhe nga De Biazi, i cili udhëhoqi ekipin në “Euro 2016”.

Cila është gjëja që ju ka befasuar për “tokën e shqiponjave” dhe ju nuk e keni gjetur atë diku tjetër?

Kam gjetur njerëz shumë miqësorë, mikpritës dhe të hapur për të të ndihmuar, ndërsa në vendet e tjera të Europës Veriore ku kam jetuar, njerëzit janë më të mbyllur për të huajt.

Shqipëri-Itali u luajt në Shkodër, në stadiumin ku luani ndeshjet e shtëpisë…

Shqipëria dhe Italia kanë një marrëdhënie të mirë, pasi Shqipëria e konsideron Italinë si pikë referimi në procesin e saj të rritjes, vetëm të shikosh shfaqjet televizive dhe ushqimin italian këtu. Të hënën e kaluar ishte një ndeshje shumë emocionuese, pasi shqiptarët kishin idhujt e tyre para syve në një stadium ndërkombëtar.

Cila janë planet tuaja për të ardhmen?

Nga pikëpamja e futbollit, unë kam qenë shumë i impresionuar me aventurat në Itali, Spanjë dhe Gjermani. Për momentin, valixhja është plot me dëshira, por dua të shijoj përvojën në Shqipëri, sepse ajo është e nevojshme për të ndërtuar themelet për të vazhduar drejt arritjes së aspiratës së madhe që kam pasur për të veshur fanellën e Lacios.

Klubi me sy të bardhë ka simbolin e saj shqiponjën, te ngjashme me atë të Shqipërisë. Prandaj mendoj se kam ardhur në vendin e duhur për të vazhduar ndjekjen e ëndrrës së madhe.

ADMIR URUÇI

NDIQE LIVE "PANORAMA TV"

---